Ten wątek jest chyba najbardziej smutny ze wszystkich...Mając szczura martwimy się o niego i nie chcemy aby był chory...Oto kilka chorób które może dopaść naszego pupila i metody leczenia:

Świerzb: to dość popularna u szczurów choroba pasożytnicza wywołana przez świerzbowca, powodująca silne swędzenie skóry. Szczur drapiąc się rani sobie skórę i powoduje miejscowe wyłysienia. Otwarte rany stanowią potencjalne niebezpieczeństwo wtórnego zakażenia. Poprawnie rozpoznany świerzb jest łatwo uleczalny np. poprzez stosowanie maści. Skuteczne wyleczenie możliwe jest dzięki zwykłej maści przeciwko świerzbowcowi przeznaczonej dla ludzi. Oczywiście pewnym problemem jest zabezpieczenie przed zjedzeniem maści przez zwierzaka, która na szczęście nie była zbyt smaczna (można dodać jeszcze coś gorzkiego ale nie drażniącego). Typowym źródłem zakażenia świerzbowcem jest ściółka - trociny, którymi wyściełamy klatkę. Trociny pochodzą często ze stolarni, w których przebywają dzikie szczury i mogą stać się przyczyną zakażenia. Jednym ze sposobów odkażenia ściółki jest jej wygrzanie w piekarniku.

NOWOTWORY
U starszych zwierząt pojawiają się często różnorakie guzy w tkance podskórnej. Do tej pory sądziliśmy, że to z całą pewnością groźne zmiany nowotworowe. Bardzo często lekarze weterynarii bez wykonania punkcji sugerują w takich przypadkach konieczność "uśpienia" zwierzęcia aby zapobiec cierpieniom. Pomijając stronę moralną usypiania zwierząt okazuje się, że wiele z nich pozbawiono życia bez potrzeby. Często narośla te są zwykłymi tłuszczakami, niezłośliwymi nowotworami. Tłuszczak pozostawiony przez dłuższy czas przerasta otaczające tkanki i może być trudny do usunięcia.
Tak więc należy uważnie obserwować zwierzę i w wypadku jakichkolwiek podejrzeń o guzy należy zgłosić się do weterynarza.

Leptospiroza jest to choroba wywołana przez leptospiry - krętki z rodzaju leptospira. Leptospiry zwykle normalnie żyją w organizmach szczurów ale aktywują się przy jego obniżonej odporności. Tak więc leptospiroza może się ujawnić nawet po przeziębieniu.
Typowym objawem jest pojawianie się krwawej wydzieliny na nosie zwierzaka. Już na takim etapie zwierzak powinien zostać zawieziony do weterynarza aby przeciwdziałać rozwojowi choroby. W zaawansowanej lepospirozie pojawia się osłabienie i obniżona temperatura ciała (poniżej 38 stopni Celsjusza).
Podobno panaceum na leptospiry jest penicylina ale dla szczurów jest zabójcza. Jest to jeszcze jeden dowód na to, wiarygodność doświadczeń prowadzonych na zwierzętach jest, lekko powiedziawszy, umiarkowana. Podawanie leków typu gentamycyna czy chloramfenicol wraz z witaminami zabezpiecza zaatakowany organizm przed nowymi infekcjami.

Grzybice są to choroby wywołane miejscowym lub ogólnym zakażeniem grzybami chorobotwórczymi. Grzyby zwykle przenikają do organizmu przez skórę (skaleczenia, otarcia), drogi oddechowe, przewód pokarmowy i drogi rodne. Źródłem zakażenia może być chory człowiek, zwierzę, lub przedmioty z otoczenia chorego.
Leczenie grzybic jest miejscowe i ogólne. Zazwyczaj trwa długo (nawet kilka miesięcy). W wielu przypadkach stosuje się oba te sposoby równolegle. Leczenie miejscowe polega na poddawaniu chorych obszarów działaniu leku, mogącego występować w postaci proszku do rozpuszczania (np. szampon), maści, lub mogącego mieć różne postaci roztworu (smarowanie, pędzlowanie, spryskiwanie). Leczenie ogólne polega na podawaniu choremu specjalnych antybiotyków, wąsko ukierunkowanych na konkretne mikroorganizmy wywołujące chorobę, lub o szerokich spektrach działania.

Mykoplazmoza
Choroba występuje tak często, że większość szczurów jest nią zaatakowana. Najczęstszymi objawami są: “sapka” i katar, ale jeśli infekcja jest zaawansowana - może być przyczyną zaburzeń w oddychaniu. Mykoplazmoza jest bardzo zaraźliwa (ale tylko od szczura do szczura - nie od szczura do człowieka !). szerzy się przez bezpośredni kontakt, drogą kropelkową i przez kontakt szczura niezarażonego nią z przedmiotami z otoczenia chorego szczura. Objawy mogą nasilać się w atmosferze dymu tytoniowego, zapachu amoniaku z nieczyszczonych klatek i przy niedoborach witaminy A i E. Mykoplazmoza powoduje powstawanie wykwitów w postaci bąbli na powierzchni płuc. To może powodować podatność na infekcje a w ich wyniku ropnie i ropniaki płuc.
U samiczek mykoplazmoza atakuje też drogi rodne, powodując ropniaki macicy. Zarażony mykoplazmozą szczur - poza kichaniem - zachowuje się normalnie. Nie traci apetytu i z wyglądu wydaje się być zdrowy aż do czasu zaawansowanego rozwoju choroby. Leczenie jest trudne i nie przynosi stuprocentowych efektów. Wielu lekarzy stosuje antybiotyki takie jak Tetracyklina, Doxycyklina, Erytromycyna, Sefril, (wraz z Lakcidem, który ma odnawiać pożądaną florę bakteryjną układu pokarmowego wyniszczaną przez antybiotyki) stosowane też w leczeniu ludzi. Istnieją jednak leki weterynaryjne, takie jak Baytril czy Tylosin, o których wielu hodowców szczurów mówi, że pozwalają uzyskać bardzo dużą poprawę, a w przypadku Tylosinu - że jeśli będzie stosowany przed 10 miesiącem życia szczura i potem podawany w pewnych odstępach czasu - pozwoli chorobę całkowicie wyeliminować. Należy jednak zasięgnąć w tej sprawie porady lekarza weterynarii.